yaşamımın bağları
yeryüzüne zincirlenmiş…
acılarla yüklü kaygım
yüreğime çöreklenmiş…
belleğim,
yüreğimin sahnesinde…
boşluğum,
fısıltılara dönüşmüş…
seslerini dinledim.
düşlerimden dokuduğum
kumaşın,
güneşin çehresinde
altınları göründü…
suların üzerinde durabilen
düşünceler gibi,
parmakları su toplamış
müzisyenin kulakları,
seslere tıkalı.
tıpkı,dinleyenlere çaldığı
saz gibi…
yüreğimin sesini dinledim
bu gece…
Sermin Albayrak
14/07/1998
Ben artık sana yorum yapamayacağım...öylesine güzel ki yazılanlar..her biri bir öncekinden düşündürücü ve de anlam yüklü...yüreğinin sesini dinle hep...o yürekte ne güzel sesler var bizlere yansıtacağın...nihayet kapıları açıldı...sevgiler annem sevgiler...:))
YanıtlaSilFulya abla sen bu şiirleri zaten bilmiyor muydun? Senden de mi saklayıp yeni çıkarıyor günyüzüne?
YanıtlaSil