Geldiniz sonunda
kapımıza,aramıza...
Ampuller,oklar,üç aylar,
beyaz güvercinler,kıratlar...
Dolduruyor sokakları
renk cümbüşü bayraklar.
Şarkılar,türküler...
Vatanım sanki bir karnaval.
Bizler suskun,küskün,sessiz
gidiyoruz sandığa isyanlarımızla.
Kimileri korkunun pençesinde
şaşkın...
Kimileri özgürlük ve bölünmüşlük
kaygısında...
Kimileri de güvensiz,desteksiz
yaşam kaosunda,
karanlık girdaplarda dönüyoruz....
Bu günlerde gazeteler okunamaz,
televizyonlar izlenemez oldu
sayenizde...
Halk için yapılacaklar
ilgilendirir bizleri.
Atışmalar,iftiralar,
gerginlikler değil...
Düzeyli ve rahat yaşam
bizim de hakkımız...
Huzur ve refah için
ne yapacaksınız?..
Bu vatanda yaşayanlar için
aranızdaki kavgadan başka
neler sunacaksınız?...
Onu açıklayın bizlere!..
Öğrenciler,işçiler,
memurler,emekliler...
Bu ülkede yaşayan
tüm emekçiler sokaklarda.
Çığlıkları duyuyormusunuz?..
Kardeş kardeşi vuruyor.
Kadınlar öldürülüyor,aşağılanıyor,eziliyor.
Çocukların geleceği bulutlandı.
Yaşam hakkımız nerede?..
Güvenli yaşam çırpınışlarımızı
hissedebiliyormusunuz?..
Koltuklarınızda rahatlıkla
nasıl oturabiliyorsunuz?..
Vaadleriniz gerçek olsun,
Birbirinize saldıracak gücünüz çok...
Bu gücü vatanınız için kullanın
birlik içinde...
Türkiyem,
Vatanım nereye gidiyor?
Koltuklar bu ülkede
çok değerli...
Ve koltukların üzerindekiler
çok değişti bu güne kadar...
Ama,kimse götüremedi
yanında sonsuza kadar...
Sonuçta sahip olunacak
bir kefen,bir karış toprak...
Gerçek hazinemiz erdem,
idealler,vatan ve insan sevgisi nerede?..
Sermin Albayrak
25.Mayıs.2011
