Hala yaşıyorsak hayatı,
bilmediğimizden değildir.
Her üzüntümüz,
kendimizden kopanlar içindir.
Yakınlarımızın varlıklarıyla
harmanlaşan yaşantımız,
Onlardan her birinin,
yaşantımızdan çekilmeleriyle
parça parça erir.
Kalanlarla devam etmeye
çalışırız hayatımıza...
Uzaklaşan herkesin anıları,
delikler açmıştır kalbimizde.....
Oysa,paylaşılmamış anıların,
doyulmamış sevgilerin,
yeterince ayrılmamış zamanların,
İlerleyen yaşımızın
yıprattığı bedenlerimizden,
yılların acıları sızar
o deliklerden....
Bir de bakmışız ki,
yorulmuşuz,yaşlanmışız...
Ne çok şey yaşamış
ve yaşamamışız....
Neler kaybetmişiz hayatımızdan
bilesin...
Sermin Albayrak
O köklü ağaç; çoğalıp dal budak sardıkça 4 bir yana, köklerinden uzaklaşsa da meyveler ve tohumlar yine de toprak altında bile olsa o... yine de o ağacın köklerinden beslenir tohumlar meyveler ve dallar ...sevgilerimle.
YanıtlaSil